- Home
- Detective
- Historische roman
- Sprookjes
- Realistisch
- Vlinders - Simone van der Vlugt
- Iris- Caja Cazemier
- Krassen in het tafelblad - Guus Kuijer
- Het verrotte leven van Floortje Bloem - Yvonne Keuls
- Pijnstillers - Carry Slee
- Nikolaj - Ellen Tijsinger
- Hadden we er maar wat van gezegd - Jan de Zanger
- Majlent - Ted van Lieshout
- Vermist: het safehouse - Meg Cabot
- Tegen de muur op - Karlijn Stoffels
- Stuk - Judith Visser
- Ontdekt - Tiny Fisscher
- Meisje van Mars - Anna Woltz & Vicky Janssen
- Ik doe niet meer mee - Jacques Vriens
- Blauwe plekken - Anke de Vries
- Dun! - Do van Ranst
- Vrijwillig? - Ardine Korevaar
- Hoe overleef ik de puberteit? - Francine Oomen
- Pokerface - Pete Hautman
- Spijt! - Carry slee
- Afblijven! - Carry Slee
- Hoe overleef ik mezelf? - Francine Oomen
- Met mijn ogen dicht - Maren Stoffels
- Science Fiction
- Fantasy
- Oorlog
- Andere culturen
- Griezel
- Poëzie
- Spanning en avontuur
- Waargebeurd
- Strips
- Top 10
- Wist je datjes
- Wat is jouw favoriete genre?
- Contact
Meisje van Mars
Flaptekst
Evert weet vanaf zijn derde dat hij een meisje wil zijn. Hij heeft een hekel aan zijn jongenslichaam en verlangt naar jurken en lang wuivend haar. Maar zijn ouders worden al woedend als hij met barbies speelt. Op de middelbare school wordt Evert elke dag gepest. Alleen wanneer hij zich stiekem als meisje verkleedt, is hij gelukkig. Zo kan hij niet verder. Hij gaat er alles aan doen om een vrouw te worden.
Recensie - Hilde Clemens
“Tip 18: Ik ben eigenlijk de normaalste. Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus. Laatst zocht ik op welke planeet er eigenlijk tussen Venus en Mars ligt, want je zou kunnen zeggen dat ik daarvandaan kom. Nou, er ligt dus maar één planeet tussen. De aarde. Dus ik ben thuis, en jullie niet. Onthoud dat maar.”
Dit is een uitspraak die Evy, de ik-persoon, helemaal typeert. Open en eerlijk en een beetje brutaal. Ze is geboren als Evert, een jongen. Maar al als kleuter voelt ze dat er iets niet klopt. Ze ziet de films ‘De kleine Zeemeermin’ en ‘Splash’ en weet: "Dit wil ik, een zeemeermin zijn en met lange wuivende haren door het water zwemmen. En als ik geen zeemeermin kan zijn, dan gewoon een meisje."
Heel openhartig en eerlijk vertelt ze haar verhaal. En wat een verhaal! Evy moet heel wat doorstaan: ze wordt op school gepest en uitgemaakt voor homo. Maar ze is geen jongen die op jongens valt, maar een meisje dat op jongens valt! Hoe vertelt ze dat haar ouders, klasgenoten, leraren en dokter? Af en toe verkleedt ze zich als meisje en voelt ze zich even gelukkig. Met heel veel moeite kan ze haar ouders overtuigen naar het ziekenhuis te gaan. Eindelijk wordt de diagnose gesteld: ze heeft genderdysforie (ze is een meisje gevangen in een jongenslichaam) en mag behandeld worden met hormonen en later geopereerd worden.
Je voelt ontzettend mee met Evy, want het proces gaat helemaal niet gemakkelijk. Het grijpt je aan en als je dit boek uit hebt en ooit zo iemand als Evert/Evy zal ontmoeten, zal je haar nooit pesten. Want je weet nu dat de strijd die Evy voert een noodzaak is om te zijn wie zij werkelijk is. Je bent dan ook heel blij om Evy’s laatste zin in het boek te lezen: “Ik ben Evy en ik ben gelukkig”.
Tussen de hoofdstukken door staan ook nog hele humoristische tips van Evy, hoe je te gedragen als je gepest wordt (gewoon een grote bek geven) of hoe je je piemel helemaal onzichtbaar kan maken in een strakke broek (platpersen en pijn lijden).
Dit boek leest lekker weg door de eenvoudige, openhartige manier van vertellen. De zinnen zijn kort en de taal is die van tieners. Houd je van lezen over een niet alledaags thema en van een eerlijke maar humoristische stijl? Dan is dit boek echt geschikt voor jou.
Wist je dat... Slashboeken boeken zijn die geschreven zijn op basis van het waargebeurde levensverhaal van een bijzondere jongere?
Wist je dat... Anna Woltz (1981) op haar vijftiende begon als columnist voor de Volkskrant? Ze schreef 12 boeken voor kinderen en jongeren. Voor Meisje van Mars interviewde ze Vicky Janssen over haar leven.
Evert weet vanaf zijn derde dat hij een meisje wil zijn. Hij heeft een hekel aan zijn jongenslichaam en verlangt naar jurken en lang wuivend haar. Maar zijn ouders worden al woedend als hij met barbies speelt. Op de middelbare school wordt Evert elke dag gepest. Alleen wanneer hij zich stiekem als meisje verkleedt, is hij gelukkig. Zo kan hij niet verder. Hij gaat er alles aan doen om een vrouw te worden.
Recensie - Hilde Clemens
“Tip 18: Ik ben eigenlijk de normaalste. Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus. Laatst zocht ik op welke planeet er eigenlijk tussen Venus en Mars ligt, want je zou kunnen zeggen dat ik daarvandaan kom. Nou, er ligt dus maar één planeet tussen. De aarde. Dus ik ben thuis, en jullie niet. Onthoud dat maar.”
Dit is een uitspraak die Evy, de ik-persoon, helemaal typeert. Open en eerlijk en een beetje brutaal. Ze is geboren als Evert, een jongen. Maar al als kleuter voelt ze dat er iets niet klopt. Ze ziet de films ‘De kleine Zeemeermin’ en ‘Splash’ en weet: "Dit wil ik, een zeemeermin zijn en met lange wuivende haren door het water zwemmen. En als ik geen zeemeermin kan zijn, dan gewoon een meisje."
Heel openhartig en eerlijk vertelt ze haar verhaal. En wat een verhaal! Evy moet heel wat doorstaan: ze wordt op school gepest en uitgemaakt voor homo. Maar ze is geen jongen die op jongens valt, maar een meisje dat op jongens valt! Hoe vertelt ze dat haar ouders, klasgenoten, leraren en dokter? Af en toe verkleedt ze zich als meisje en voelt ze zich even gelukkig. Met heel veel moeite kan ze haar ouders overtuigen naar het ziekenhuis te gaan. Eindelijk wordt de diagnose gesteld: ze heeft genderdysforie (ze is een meisje gevangen in een jongenslichaam) en mag behandeld worden met hormonen en later geopereerd worden.
Je voelt ontzettend mee met Evy, want het proces gaat helemaal niet gemakkelijk. Het grijpt je aan en als je dit boek uit hebt en ooit zo iemand als Evert/Evy zal ontmoeten, zal je haar nooit pesten. Want je weet nu dat de strijd die Evy voert een noodzaak is om te zijn wie zij werkelijk is. Je bent dan ook heel blij om Evy’s laatste zin in het boek te lezen: “Ik ben Evy en ik ben gelukkig”.
Tussen de hoofdstukken door staan ook nog hele humoristische tips van Evy, hoe je te gedragen als je gepest wordt (gewoon een grote bek geven) of hoe je je piemel helemaal onzichtbaar kan maken in een strakke broek (platpersen en pijn lijden).
Dit boek leest lekker weg door de eenvoudige, openhartige manier van vertellen. De zinnen zijn kort en de taal is die van tieners. Houd je van lezen over een niet alledaags thema en van een eerlijke maar humoristische stijl? Dan is dit boek echt geschikt voor jou.
Wist je dat... Slashboeken boeken zijn die geschreven zijn op basis van het waargebeurde levensverhaal van een bijzondere jongere?
Wist je dat... Anna Woltz (1981) op haar vijftiende begon als columnist voor de Volkskrant? Ze schreef 12 boeken voor kinderen en jongeren. Voor Meisje van Mars interviewde ze Vicky Janssen over haar leven.