- Home
- Detective
- Historische roman
- Sprookjes
- Realistisch
- Vlinders - Simone van der Vlugt
- Iris- Caja Cazemier
- Krassen in het tafelblad - Guus Kuijer
- Het verrotte leven van Floortje Bloem - Yvonne Keuls
- Pijnstillers - Carry Slee
- Nikolaj - Ellen Tijsinger
- Hadden we er maar wat van gezegd - Jan de Zanger
- Majlent - Ted van Lieshout
- Vermist: het safehouse - Meg Cabot
- Tegen de muur op - Karlijn Stoffels
- Stuk - Judith Visser
- Ontdekt - Tiny Fisscher
- Meisje van Mars - Anna Woltz & Vicky Janssen
- Ik doe niet meer mee - Jacques Vriens
- Blauwe plekken - Anke de Vries
- Dun! - Do van Ranst
- Vrijwillig? - Ardine Korevaar
- Hoe overleef ik de puberteit? - Francine Oomen
- Pokerface - Pete Hautman
- Spijt! - Carry slee
- Afblijven! - Carry Slee
- Hoe overleef ik mezelf? - Francine Oomen
- Met mijn ogen dicht - Maren Stoffels
- Science Fiction
- Fantasy
- Oorlog
- Andere culturen
- Griezel
- Poëzie
- Spanning en avontuur
- Waargebeurd
- Strips
- Top 10
- Wist je datjes
- Wat is jouw favoriete genre?
- Contact
Lyc-drop
Flaptekst
Het was een wikkel van een rol drop. Lyc-drop stond erop met daaronder een afbeelding van een hondenkop. Het was blijkbaar een nieuw merk….
Raoul wist het nu zeker. De schaduwvormen kropen dichterbij. Ze slopen van kraam tot kraam. Nog ver weg, maar ze kwamen in zijn richting. Ogen lichtten op in het duister. En er was nog iets. Fluisterende stemmen, die door de wind over het plein gedragen werden. Menselijke stemmen, maar toch niet helemaal. Raouls nieuwsgierigheid veranderde in angst. Wegwezen hier. Maar kwamen ze dan niet achter hem aan?
Recensie – Hilde Clemens
“Heggebladeren ritselden, toen iets Raouls schouder van achteren raakte. Hij verstijfde en een moment leek het of alle geluiden wegvielen. Raoul hoorde en voelde alleen nog het bonken van zijn hart. Beelden van zwarte, gehurkte schaduwen, die hem achtervolgd hadden schoten door zijn hoofd.”
Zo begint dit spannende boek van Paul van Loon. Raoul, de hoofdpersoon, is een dappere jongen van ongeveer twaalf jaar. Hij zit in groep acht van de basisschool en hij merkt dat daar iets vreemds aan de hand is. Zijn meester raadt hen aan televisie te kijken, deelt rolletjes drop uit, de kinderen tekenen alleen nog maar wolfskoppen en in hun ogen blinkt een gele gloed. Toevallig lust Raoul geen drop, omdat zijn oom hem heeft wijsgemaakt dat er echte katten zitten in katjesdrop. Dat blijkt zijn redding. Lindsay, zijn slimme buurmeisje is erachter gekomen dat je in een weerwolf verandert als je van de drop eet en naar TV12 kijkt. Haar ouders en ook de ouders van Raoul zijn slachtoffer geworden en gedragen zich vreemd. Raoul en Lindsay willen heel graag hun ouders terug en zo begint hun avontuur. Ze vragen zich af of het verhaal van meester Bram over koning Lycaon en de god Zeus er iets mee te maken heeft. Ze worden geholpen door een man die zich Suez noemt en eruit ziet als een hardrocker.
Dit is geen realistisch verhaal, want je weet dat er geen weerwolven bestaan. Dat neemt niet weg dat het leest alsof het wel echt had kunnen gebeuren. Je leest wat er kan gebeuren als je maar domweg doet wat anderen je voorschrijven en je hebt bewondering voor Raoul en Lindsay, die wel hun hersens gebruiken. Je hoopt dat zij snel achter de waarheid komen om hun ouders en de andere dorpsgenoten te redden. Je bent ook heel nieuwsgierig om te weten te komen wie Lycaon is en wat Suez er nu precies mee te maken heeft. Je leeft met Raoul en Lindsay mee en hoopt dat ze het mysterie kunnen oplossen. De angst en de spanning blijft erin en het boek zorgt ook voor een verrassend einde. Kortom, een echt spannend en griezelig goed Paul van Loon boek!
.
Het was een wikkel van een rol drop. Lyc-drop stond erop met daaronder een afbeelding van een hondenkop. Het was blijkbaar een nieuw merk….
Raoul wist het nu zeker. De schaduwvormen kropen dichterbij. Ze slopen van kraam tot kraam. Nog ver weg, maar ze kwamen in zijn richting. Ogen lichtten op in het duister. En er was nog iets. Fluisterende stemmen, die door de wind over het plein gedragen werden. Menselijke stemmen, maar toch niet helemaal. Raouls nieuwsgierigheid veranderde in angst. Wegwezen hier. Maar kwamen ze dan niet achter hem aan?
Recensie – Hilde Clemens
“Heggebladeren ritselden, toen iets Raouls schouder van achteren raakte. Hij verstijfde en een moment leek het of alle geluiden wegvielen. Raoul hoorde en voelde alleen nog het bonken van zijn hart. Beelden van zwarte, gehurkte schaduwen, die hem achtervolgd hadden schoten door zijn hoofd.”
Zo begint dit spannende boek van Paul van Loon. Raoul, de hoofdpersoon, is een dappere jongen van ongeveer twaalf jaar. Hij zit in groep acht van de basisschool en hij merkt dat daar iets vreemds aan de hand is. Zijn meester raadt hen aan televisie te kijken, deelt rolletjes drop uit, de kinderen tekenen alleen nog maar wolfskoppen en in hun ogen blinkt een gele gloed. Toevallig lust Raoul geen drop, omdat zijn oom hem heeft wijsgemaakt dat er echte katten zitten in katjesdrop. Dat blijkt zijn redding. Lindsay, zijn slimme buurmeisje is erachter gekomen dat je in een weerwolf verandert als je van de drop eet en naar TV12 kijkt. Haar ouders en ook de ouders van Raoul zijn slachtoffer geworden en gedragen zich vreemd. Raoul en Lindsay willen heel graag hun ouders terug en zo begint hun avontuur. Ze vragen zich af of het verhaal van meester Bram over koning Lycaon en de god Zeus er iets mee te maken heeft. Ze worden geholpen door een man die zich Suez noemt en eruit ziet als een hardrocker.
Dit is geen realistisch verhaal, want je weet dat er geen weerwolven bestaan. Dat neemt niet weg dat het leest alsof het wel echt had kunnen gebeuren. Je leest wat er kan gebeuren als je maar domweg doet wat anderen je voorschrijven en je hebt bewondering voor Raoul en Lindsay, die wel hun hersens gebruiken. Je hoopt dat zij snel achter de waarheid komen om hun ouders en de andere dorpsgenoten te redden. Je bent ook heel nieuwsgierig om te weten te komen wie Lycaon is en wat Suez er nu precies mee te maken heeft. Je leeft met Raoul en Lindsay mee en hoopt dat ze het mysterie kunnen oplossen. De angst en de spanning blijft erin en het boek zorgt ook voor een verrassend einde. Kortom, een echt spannend en griezelig goed Paul van Loon boek!
.