- Home
- Detective
- Historische roman
- Sprookjes
- Realistisch
- Vlinders - Simone van der Vlugt
- Iris- Caja Cazemier
- Krassen in het tafelblad - Guus Kuijer
- Het verrotte leven van Floortje Bloem - Yvonne Keuls
- Pijnstillers - Carry Slee
- Nikolaj - Ellen Tijsinger
- Hadden we er maar wat van gezegd - Jan de Zanger
- Majlent - Ted van Lieshout
- Vermist: het safehouse - Meg Cabot
- Tegen de muur op - Karlijn Stoffels
- Stuk - Judith Visser
- Ontdekt - Tiny Fisscher
- Meisje van Mars - Anna Woltz & Vicky Janssen
- Ik doe niet meer mee - Jacques Vriens
- Blauwe plekken - Anke de Vries
- Dun! - Do van Ranst
- Vrijwillig? - Ardine Korevaar
- Hoe overleef ik de puberteit? - Francine Oomen
- Pokerface - Pete Hautman
- Spijt! - Carry slee
- Afblijven! - Carry Slee
- Hoe overleef ik mezelf? - Francine Oomen
- Met mijn ogen dicht - Maren Stoffels
- Science Fiction
- Fantasy
- Oorlog
- Andere culturen
- Griezel
- Poëzie
- Spanning en avontuur
- Waargebeurd
- Strips
- Top 10
- Wist je datjes
- Wat is jouw favoriete genre?
- Contact
Iris
Flaptekst
Het gaat niet goed met Iris. Haar moeder heeft alleen nog maar aandacht voor
haar nieuwe halfbroertje en -zusje. Alles draait om de tweeling en zij hoort er
niet meer bij. Iris loopt weg en komt in een leefgroephuis terecht. Ze kan zich
slecht aanpassen aan de regels die er gelden. Het contact met haar groepsgenoten
verloopt moeizaam en voor haar vriend Bart voelt Iris steeds minder. Iris weet
zelf ook wel dat het zo niet door kan gaan. Het is een hele strijd om erachter
te komen wat ze eigenlijk wil en waarom ze anderen zo van zich afstoot.
Dan gaat het beter...
Recensie - Jessica van der Veer
Iris is zestien jaar en heeft het thuis en op school niet naar haar zin. Ze heeft er
veel moeite mee dat haar moeder alleen nog aandacht heeft voor de pasgeboren
tweeling. Ze voelt zich erg eenzaam en loopt weg. Via een pleeggezin komt ze in
een tehuis terecht. Hier kan ze bedenken wat ze precies wil, maar ze moet zich
wel aan de regels houden natuurlijk. Iris heeft hier moeite mee en daarnaast
heeft ze ook nog eens problemen met haar vriendje.
Iris wordt in het begin van dit verhaal neergezet als een opstandige tiener,
maar in de loop van het verhaal ga je een andere kant van haar zien. Je leert
haar steeds beter kennen en je merkt dat ze zelf ook niet altijd onaardig wil doen.
Ze voelt zich erg ongelukkig en ze denkt dat niemand haar aardig vindt. Door de ontwikkeling die Iris meemaakt, leef je erg met haar mee. Wanneer ze bijvoorbeeld
ruzie met iemand heeft gemaakt, lees je later hoe rot ze zich er over voelt.
Het verhaal is beschreven vanuit het gezichtspunt van Iris. Dit leest prettig,
omdat je dan ook precies te weten komt wat de andere personages doen
en zeggen. Het verhaal is deels herkenbaar voor jongeren. Iris moet namelijk hard
werken om over te gaan, heeft een beste vriendin en een vriendje. Minder
herkenbaar is het deel dat ze in het pleeggezin en in het tehuis komt, maar de
schrijfster weet het beeldend te beschrijven. Hierdoor kun je je een goede
voorstelling maken van waar Iris is en wat ze meemaakt. Er wordt bijvoorbeeld
verteld hoe het tehuis eruit ziet en alle personen die daar wonen worden goed
omschreven.
Kortom, Iris is een boek dat je gelezen moet hebben!
Het gaat niet goed met Iris. Haar moeder heeft alleen nog maar aandacht voor
haar nieuwe halfbroertje en -zusje. Alles draait om de tweeling en zij hoort er
niet meer bij. Iris loopt weg en komt in een leefgroephuis terecht. Ze kan zich
slecht aanpassen aan de regels die er gelden. Het contact met haar groepsgenoten
verloopt moeizaam en voor haar vriend Bart voelt Iris steeds minder. Iris weet
zelf ook wel dat het zo niet door kan gaan. Het is een hele strijd om erachter
te komen wat ze eigenlijk wil en waarom ze anderen zo van zich afstoot.
Dan gaat het beter...
Recensie - Jessica van der Veer
Iris is zestien jaar en heeft het thuis en op school niet naar haar zin. Ze heeft er
veel moeite mee dat haar moeder alleen nog aandacht heeft voor de pasgeboren
tweeling. Ze voelt zich erg eenzaam en loopt weg. Via een pleeggezin komt ze in
een tehuis terecht. Hier kan ze bedenken wat ze precies wil, maar ze moet zich
wel aan de regels houden natuurlijk. Iris heeft hier moeite mee en daarnaast
heeft ze ook nog eens problemen met haar vriendje.
Iris wordt in het begin van dit verhaal neergezet als een opstandige tiener,
maar in de loop van het verhaal ga je een andere kant van haar zien. Je leert
haar steeds beter kennen en je merkt dat ze zelf ook niet altijd onaardig wil doen.
Ze voelt zich erg ongelukkig en ze denkt dat niemand haar aardig vindt. Door de ontwikkeling die Iris meemaakt, leef je erg met haar mee. Wanneer ze bijvoorbeeld
ruzie met iemand heeft gemaakt, lees je later hoe rot ze zich er over voelt.
Het verhaal is beschreven vanuit het gezichtspunt van Iris. Dit leest prettig,
omdat je dan ook precies te weten komt wat de andere personages doen
en zeggen. Het verhaal is deels herkenbaar voor jongeren. Iris moet namelijk hard
werken om over te gaan, heeft een beste vriendin en een vriendje. Minder
herkenbaar is het deel dat ze in het pleeggezin en in het tehuis komt, maar de
schrijfster weet het beeldend te beschrijven. Hierdoor kun je je een goede
voorstelling maken van waar Iris is en wat ze meemaakt. Er wordt bijvoorbeeld
verteld hoe het tehuis eruit ziet en alle personen die daar wonen worden goed
omschreven.
Kortom, Iris is een boek dat je gelezen moet hebben!