- Home
- Detective
- Historische roman
- Sprookjes
- Realistisch
- Vlinders - Simone van der Vlugt
- Iris- Caja Cazemier
- Krassen in het tafelblad - Guus Kuijer
- Het verrotte leven van Floortje Bloem - Yvonne Keuls
- Pijnstillers - Carry Slee
- Nikolaj - Ellen Tijsinger
- Hadden we er maar wat van gezegd - Jan de Zanger
- Majlent - Ted van Lieshout
- Vermist: het safehouse - Meg Cabot
- Tegen de muur op - Karlijn Stoffels
- Stuk - Judith Visser
- Ontdekt - Tiny Fisscher
- Meisje van Mars - Anna Woltz & Vicky Janssen
- Ik doe niet meer mee - Jacques Vriens
- Blauwe plekken - Anke de Vries
- Dun! - Do van Ranst
- Vrijwillig? - Ardine Korevaar
- Hoe overleef ik de puberteit? - Francine Oomen
- Pokerface - Pete Hautman
- Spijt! - Carry slee
- Afblijven! - Carry Slee
- Hoe overleef ik mezelf? - Francine Oomen
- Met mijn ogen dicht - Maren Stoffels
- Science Fiction
- Fantasy
- Oorlog
- Andere culturen
- Griezel
- Poëzie
- Spanning en avontuur
- Waargebeurd
- Strips
- Top 10
- Wist je datjes
- Wat is jouw favoriete genre?
- Contact
De kinderkaravaan
Flaptekst
John Sager was dertien toen ze de vertrouwde boerderij verlieten en op zoek gingen naar nieuw land in het verre Westen. Met een rij huifkarren trokken ze door het ruige land dat Amerika zo’n 170 jaar geleden was. Buffels en Indianen kruisten hun pad. En hij wist nog niet dat hij zonder zijn ouders en met zijn jongere broer en zusters de barre tocht moest voortzetten.
Dit boek gaat over zeven kinderen, die in 1844 helemaal alleen door het verre westen van Noord-Amerika trokken, dat toen nog een gevaarlijke, ruige wildernis was. Ze waren op weg naar Oregon. Het werd een zware tocht langs ongebaande wegen, door hagel- en sneeuwstormen met als enige lastdieren een koe en een os. Ze hadden soms geen voedsel en geen water, beren bedreigden hen en 's nachts in de duisternis gloeiden de ogen van wolven.
Recensie – Hilde Clemens
“Maar achter hem klonk Cathies stem opschepperig: ‘Kijk, van die helling zijn we nou afgegleden.’ En even later met een tevreden zucht: ‘Hèhè, nou is dat kind eindelijk gedoopt!’.”
Zo eindigt dit verhaal als de kinderen Sager veilig zijn aangekomen bij de zendelingspost van dokter Marcus Whitman in het Columbiadal. Voordat ze hier zijn aangekomen, hebben ze heel veel gevaren doorstaan en avonturen beleefd.
Nadat hun ouders zijn overleden, trekken de kinderen door het ruige westen van Amerika, op weg naar Oregon. John, de oudste jongen van bijna veertien jaar oud neemt de leiding. Het verhaal ervaar je grotendeels vanuit zijn beleving. Hij wil de droom van zijn overleden ouders waarmaken en zijn broer en zusjes naar het prachtige groene Columbiadal brengen. Het valt hem zwaar streng te zijn tegen zijn jongere broer en zusjes. Zijn broer van elf jaar probeert hem zo goed mogelijk te helpen en zijn zus van twaalf neemt de zorg op zich voor de pasgeboren baby. Zijn andere, jongere zusjes rebelleren wel eens tegen zijn gezag. Hij voelt zich echter verantwoordelijk, want de reis is gevaarlijk en ze komen vaak in levensbedreigende situaties.
John is een jongen met een ijzeren doorzettingsvermogen. Hij weet wat hij wil en hij doet alles om dit te bereiken, zonder zichzelf te sparen. Je krijgt tijdens het lezen van dit spannende avontuur zoveel respect voor hem. Je voelt ook zijn verdriet als hij beslissingen moet nemen die niet door zijn zusjes gewaardeerd worden, maar waarvan hij weet dat ze de enige juiste zijn. Dit verhaal getuigt van zoveel moed en het is zo levensecht beschreven, dat je het gevoel hebt naast John en de kinderen te lopen en dat je je eigen reserves aan moet spreken om ook de tocht te volbrengen.
Houd je van een spannend en avontuurlijk verhaal, gebaseerd op ware feiten en wil je meer weten over de grote trektocht in Amerika, dan is dit echt een boek voor jou!
Wist je dat… de schrijfster dit boek heeft gebaseerd op een Zwitsers krantenartikel, waarin verteld werd over de waargebeurde barre tocht van zeven kinderen naar Oregon?
Wist je dat… An Rutgers van der Loef in 1967 de staatsprijs voor kinder- en jeugdliteratuur heeft ontvangen voor haar hele oeuvre?
John Sager was dertien toen ze de vertrouwde boerderij verlieten en op zoek gingen naar nieuw land in het verre Westen. Met een rij huifkarren trokken ze door het ruige land dat Amerika zo’n 170 jaar geleden was. Buffels en Indianen kruisten hun pad. En hij wist nog niet dat hij zonder zijn ouders en met zijn jongere broer en zusters de barre tocht moest voortzetten.
Dit boek gaat over zeven kinderen, die in 1844 helemaal alleen door het verre westen van Noord-Amerika trokken, dat toen nog een gevaarlijke, ruige wildernis was. Ze waren op weg naar Oregon. Het werd een zware tocht langs ongebaande wegen, door hagel- en sneeuwstormen met als enige lastdieren een koe en een os. Ze hadden soms geen voedsel en geen water, beren bedreigden hen en 's nachts in de duisternis gloeiden de ogen van wolven.
Recensie – Hilde Clemens
“Maar achter hem klonk Cathies stem opschepperig: ‘Kijk, van die helling zijn we nou afgegleden.’ En even later met een tevreden zucht: ‘Hèhè, nou is dat kind eindelijk gedoopt!’.”
Zo eindigt dit verhaal als de kinderen Sager veilig zijn aangekomen bij de zendelingspost van dokter Marcus Whitman in het Columbiadal. Voordat ze hier zijn aangekomen, hebben ze heel veel gevaren doorstaan en avonturen beleefd.
Nadat hun ouders zijn overleden, trekken de kinderen door het ruige westen van Amerika, op weg naar Oregon. John, de oudste jongen van bijna veertien jaar oud neemt de leiding. Het verhaal ervaar je grotendeels vanuit zijn beleving. Hij wil de droom van zijn overleden ouders waarmaken en zijn broer en zusjes naar het prachtige groene Columbiadal brengen. Het valt hem zwaar streng te zijn tegen zijn jongere broer en zusjes. Zijn broer van elf jaar probeert hem zo goed mogelijk te helpen en zijn zus van twaalf neemt de zorg op zich voor de pasgeboren baby. Zijn andere, jongere zusjes rebelleren wel eens tegen zijn gezag. Hij voelt zich echter verantwoordelijk, want de reis is gevaarlijk en ze komen vaak in levensbedreigende situaties.
John is een jongen met een ijzeren doorzettingsvermogen. Hij weet wat hij wil en hij doet alles om dit te bereiken, zonder zichzelf te sparen. Je krijgt tijdens het lezen van dit spannende avontuur zoveel respect voor hem. Je voelt ook zijn verdriet als hij beslissingen moet nemen die niet door zijn zusjes gewaardeerd worden, maar waarvan hij weet dat ze de enige juiste zijn. Dit verhaal getuigt van zoveel moed en het is zo levensecht beschreven, dat je het gevoel hebt naast John en de kinderen te lopen en dat je je eigen reserves aan moet spreken om ook de tocht te volbrengen.
Houd je van een spannend en avontuurlijk verhaal, gebaseerd op ware feiten en wil je meer weten over de grote trektocht in Amerika, dan is dit echt een boek voor jou!
Wist je dat… de schrijfster dit boek heeft gebaseerd op een Zwitsers krantenartikel, waarin verteld werd over de waargebeurde barre tocht van zeven kinderen naar Oregon?
Wist je dat… An Rutgers van der Loef in 1967 de staatsprijs voor kinder- en jeugdliteratuur heeft ontvangen voor haar hele oeuvre?